Szkoła Podstawowa w Bliziance
im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

RYS HISTORYCZNY

Dziś na początku XXI wieku trudno już odtworzyć historię Szkoły Podstawowej w Bliziance, założonej ponad sto lat temu. Ze szczątkowo zachowanych dokumentów oraz zapisków pierwszych nauczycieli placówki wynika, że w wybudowanym w 1904 roku budynku szkoły znajdowała się tylko jedna sala wykładowa. Nauczanie w języku polskim przez Marię Janiszewską odbywało się na czterech poziomach. Na pierwszym stopniu dzieci uczestniczyły w lekcjach rachunków, języka ojczystego i śpiewu. Stopień drugi i trzeci był rozszerzony o język rosyjski, a czwarty o wiadomości z dziejów i przyrody. Z biegiem lat powiększono krąg przedmiotów i zagadnień w ich obrębie.

Kiedy w 1914 roku wybuchła I wojna światowa i mężczyźni zostali powołani do wojska, dzieci przerwały edukację, by wesprzeć w pracy samotne matki. Nauka rozpoczęła się na nowo 12 lipca 1915 roku, czyli tuż po wyparciu wojsk nieprzyjacielskich z okolicznych terenów. Przełom w dziedzinie szkolnictwa widoczny także w małej Bliziance, nastąpił wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Wtedy to zgodnie z nowymi rozporządzeniami, powszechnie wprowadzono do szkół przedmioty i treści o charakterze patriotycznym i narodowym.

Na nowy program nauczania czekano jednak do 1921 roku. Wtedy też uchwalono 7 klasowy system nauczania. Mimo to, w Szkole Podstawowej w Bliziance nadal funkcjonowały cztery oddziały więc uczniowie uzupełniali edukację w pobliskiej wsi Niebylec.

W 1920 roku, po śmierci Marii Janiszewskiej, obowiązki nauczycielki w Bliziance przyjęła tymczasowo Zofia Szurlej, a w dwa lata później Franciszek Krzywka. W ósmym roku pracy został on przeniesiony do Szkoły Podstawowej W Niebylcu, a posadę w Bliziance objął Tadeusz Adamiec. Powołanie go w 1934 roku do służby wojskowej sprawiło, iż na jego miejsce zatrudniono Honoratę Gehordównę.

Działalność dydaktyczno- wychowawcza szkoły nie została wstrzymana również wybuchem drugiej wojny światowej. W 1942 roku, staraniem paniczów- braci Łuskich, sprowadzono do szkoły nowego nauczyciela - Włodzimierza Chamowa. Szybko zaniechał on jednak nauczania, gdyż ludność miejscowa, której trzon stanowili Polacy a nie Ukraińcy, negatywnie ustosunkowała się do jego antypolskich działań. Ostatecznie interwencja żołnierzy AK zadecydowała o wyłączeniu z programu szkoły języka ukraińskiego i niemieckiego. Po zakończeniu II wojny światowej poziom organizacyjny Szkoły Podstawowej w Bliziance został podniesiony.

Budynek szkolny - jeszcze z czasów austriackich – był już niewystarczający. Lekcje odbywały się w Domu Ludowym i prywatnych mieszkaniach (m.in. Franciszka Lasoty i Eugeniusza Pięciaka).

Dzięki staraniom miejscowej ludności i przy pomocy państwa, wybudowano i w 1972 roku oddano do użytku nową szkołę wraz z mieszkaniami dla nauczycieli. Zaangażowanie mieszkańców w tym dziele było ogromne, każdy w jakikolwiek sposób tylko mógł wspierał budowę nowego obiektu dydaktycznego. Duże zasługi najpierw w inicjowaniu oraz później w fazie realizacji tej inwestycji położył ówczesny kierownik szkoły Zdzisław Jakima.

Obecnie szkoła posiada sześć sal lekcyjnych, w tym: komputerowa, dla oddziału „0-I” i 4 przeznaczone na pozostałe zajęcia dydaktyczne.

Od IX 1999 r. nasza szkoła zgodnie z wprowadzoną w Polsce reformą oświaty i uchwałą Rady Gminy Niebylec, stała się 6-klasową szkołą podstawową z oddziałem przedszkolnym. Nasi uczniowie kontynuują naukę w Gimnazjum im. Ks. Jana Twardowskiego w Niebylcu.

Kadra kierownicza szkoły:

Opracowała:

mgr Małgorzata Lenart